Από τον Ιανουάριο του 2022, έχει ψηφιστεί η δυνατότητα απόκτησης διπλώματος από άτομα που έχουν συμπληρώσει τα 17 έτη, αρκεί να συνοδεύονται στο αυτοκίνητο από έναν ενήλικα άνω των 25 χρονών με δίπλωμα 5 ετών. Αν, λοιπόν, ένας οδηγός μπορεί να ξεκινήσει στα 17, πότε μπορεί να σταματήσει; Και το κυριότερο: πότε θα πρέπει να σταματήσει;

Η οδήγηση είναι συνυφασμένη με την αυτονομία, τον έλεγχο και τη διευκόλυνση της καθημερινότητας. Οδηγώντας ένα όχημα, έχουμε τη δυνατότητα να μεταβούμε σε ένα προορισμό, να εξοικονομήσουμε χρόνο και χρήματα και να εξυπηρετήσουμε τις ανάγκες μας για εργασία, ψυχαγωγία ή κοινωνικοποίηση.

Η οδήγηση δεν είναι απλή υπόθεση: η ικανότητα ασφαλούς οδήγησης επηρεάζεται από την σωματική, νοητική και συναισθηματική κατάσταση του οδηγού. Αν ο οδηγός έχει μειωμένες δεξιότητες ή προχωρημένη ηλικία, τότε οι πιθανότητες για εμπλοκή σε τροχαίο ατύχημα αυξάνονται. Η οδήγηση μετατρέπεται από βοηθητικό μέσο, σε επικίνδυνο ‘σπορ’.

Καλή οδηγική συμπεριφορά

Τι χρειάζεται να γνωρίζουμε σε σχέση με την καταλληλότητα στην οδήγηση; Ένα άτομο οδηγεί με ασφάλεια εφόσον:

• ακινητοποιείται σε όλες τις πινακίδες στάσης και κοιτάζει και προς τις δύο κατευθύνσεις για να ελέγξει για διασταυρούμενη κυκλοφορία,
• ακινητοποιείται όταν απαιτείται με βάση τη φωτεινή σηματοδότηση,
• αποδίδει κατάλληλα το δικαίωμα διέλευσης,
• ανταποκρίνεται με τον ενδεδειγμένο τρόπο σε άλλα οχήματα, μοτοσικλετιστές, ποδηλάτες, πεζούς και κινδύνους στο δρόμο,
• αλλάζει λωρίδα με ασφάλεια,
• παραμένει στη λωρίδα κίνησής του όταν στρίβει ή οδηγεί ευθεία,
• δεν επιβραδύνει ή σταματάει απότομα σε πράσινο φωτεινό σηματοδότη ή σε διασταυρώσεις,
• δε διατηρεί πολύ υψηλή ταχύτητα για τις συνθήκες του δρόμου,
• δεν οδηγεί αργά σε βαθμό που να παρεμποδίζεται η ασφαλής ροή της κυκλοφορίας, και
• δε χάνεται σε διαδρομές που θα έπρεπε να του είναι γνωστές.

Σχέδιο κίνησης

Με την πάροδο των ετών και την έκπτωση των δεξιοτήτων που απαιτούνται στην οδήγηση, προτείνεται ο σχεδιασμός ενός πλάνου κίνησης. Το πλάνο αυτό υλοποιείται με γνώμονα τη διαφύλαξη της ασφάλειας και στοχεύει στην ικανοποίηση των αναγκών που κάλυπτε η οδήγηση. Αυτό εκτείνεται από τη μερική χρήση του οχήματος μέχρι τη διακοπή της οδήγησης και την αντικατάσταση με άλλα μέσα ή τη βάδιση. Τα σημεία αναφοράς του ατόμου αναθεωρούνται αναζητώντας νέους τρόπους να παραμείνει το άτομο λειτουργικό και να αντλεί νόημα. Έτσι, αν το άτομο σταματήσει να οδηγεί, δε θα σταματήσει να ζει.