Είναι αυτονόητο ότι η απόσπαση της προσοχής επηρεάζει την οδηγική συμπεριφορά με πιθανούς κινδύνους για την ακεραιότητα των μερών που εμπλέκονται σε ένα τροχαίο συμβάν. Ωστόσο, η χρήση κινητών τηλεφώνων και συστημάτων πλοήγησης έχει συντελέσει ιδιαίτερα σε κατακόρυφη αύξηση των πιθανοτήτων ένα ατύχημα να οφείλεται σε έλλειψη προσοχής.

Σε σχέση με τη χρήση κινητού τηλεφώνου κατά τη διάρκεια της οδήγησης, η απόσπαση είναι:

• σωματική όταν ο οδηγός, χρησιμοποιώντας το ένα ή και τα δύο χέρια, πρέπει να απαντήσει στο τηλέφωνο, να συντάξει γραπτό μήνυμα ή να ασχοληθεί με κάποια εφαρμογή,
• οπτική όταν το βλέμμα του οδηγού επικεντρώνεται στην οθόνη του κινητού τηλεφώνου και όχι στο δρόμο, παρεμποδίζοντας τη συγκέντρωση,
• ακουστική όταν ο οδηγός στιγμιαία θα νιώσει έκπληξη από τον ήχο κλήσης ή από την τηλεφωνική συζήτηση και
• γνωστική όταν επιτελούνται ταυτόχρονα δύο εργασίες (π.χ. ομιλία και οδήγηση, οδήγηση και αναζήτηση διαδρομής). Ο βαθμός στον οποίο θα επηρεάσει την οδηγική συμπεριφορά εξαρτάται από τη συναισθηματική επιβάρυνση (π.χ. μία έντονη τηλεφωνική συζήτηση) και το επίπεδο της εγρήγορσης που υπαγορεύει το περιβάλλον της οδήγησης.

Στο πλαίσιο των ερευνών για τον επιμερισμό των ευθυνών ενός τροχαίου ατυχήματος είναι σημαντικό το κατά πόσο η απόσπαση αποτέλεσε την γενεσιουργό αιτία ή και επηρέασε τη σοβαρότητα ενός τροχαίου ατυχήματος.

Μία πραγματογνωμοσύνη αποτυπώνει την αιτιώδη σχέση μεταξύ της απόσπασης προσοχής και ενός τροχαίου συμβάντος δίνοντας έμφαση:

• στην εξακρίβωση των ευρημάτων (π.χ. αρχή φρεναρίσματος, ορατότητα),
• στον υπολογισμό του χρόνου αντίδρασης του οδηγού βάσει των παραπάνω ευρημάτων, και
• στον υπολογισμό των εξωτερικών παραμέτρων (π.χ. κλιματική συνθήκη, είδος και ποιότητα φωτισμού) για τη διαπίστωση της δυνατότητας αποφυγής του ατυχήματος.