Η ανάλυση των συνθηκών ενός τροχαίου ατυχήματος διαδραματίζει ένα καθοριστικό ρόλο σε μια δικαστική αντιπαράθεση. Ποια ήταν η αρχική ταχύτητα των οχημάτων; Τί σημαίνουν τα ίχνη πέδησης; Ποιες υπήρξαν οι συνθήκες ορατότητας; Υπήρξε η κατάλληλη αντίδραση από τους εμπλεκομένους; Ποιος ήταν ο οδηγός του οχήματος; Αυτά αποτελούν μερικά μόνο από τα καίρια ερωτήματα που καλείται να απαντήσει ένας Πραγματογνώμονας Τροχαίων Ατυχημάτων.

Ένα ατύχημα συμβαίνει. Κατά την άφιξη της Τροχαίας στο χώρο του συμβάντος πραγματοποιείται η καταγραφή των φυσικών ευρημάτων, οι αρχικές πορείες των οχημάτων, οι τελικές θέσεις των οχημάτων και των πεζών (αν εμπλέκονται) καθώς και η ύπαρξη των στοιχείων του περιβάλλοντος χώρου (συνθήκες φωτισμού, ολισθηρότητα οδοστρώματος, κ.α.). Σε ύστερο χρόνο, το ‘παζλ’ της αυτοψίας συμπληρώνουν οι καταθέσεις των αυτοπτών και αυτήκοων μαρτύρων και το φωτογραφικό ή βιντεοσκοπημένο υλικό.

Τα συλλεγμένα στοιχεία εμπεριέχουν ένα σημαντικό ποσοστό πληροφοριών, οι οποίες πρέπει να αναλυθούν με ιδιαίτερη επιμέλεια από έναν θετικό επιστήμονα, ειδικό στην έρευνα και μελέτη τροχαίων ατυχημάτων, έναν Πραγματογνώμονα με σκοπό την εξακρίβωση των αιτιών ενός ατυχήματος.

H διαδικασία ολοκληρώνεται με την αυτοψία στον τόπο του συμβάντος και την ανάλυση των υλικών ζημιών των οχημάτων που προκλήθηκαν από τη σύγκρουση, διασφαλίζοντας την αξιοπιστία του τελικού πορίσματος.

Η μαρτυρία ενός πραγματογνώμονα στη δικαστική αίθουσα μπορεί να είναι καταλυτική ως προς την έκβαση μίας ένδικης υπόθεσης. Η παρουσίαση των ευρημάτων από τη μελέτη ενός τροχαίου συμβάντος αποτελεί τον πλέον έγκυρο τρόπο εκτίμησης ενός ατυχήματος, όχι με ανεξακρίβωτες υποθέσεις αλλά με μετρήσιμα αριθμητικά δεδομένα.